BENAR DAN SALAH

Wak beristighfar panjang. Wak dah tak tahu apa dah nak jadi kat umat Islam di negara ini. Wak rasa dah sampai masanya Wak nak suarakan kepada alim ulama secara terus terang dan tanpa berselindung lagi. Wak dah tak tahan dengan apa yang telah dilakukan oleh mereka. Wak berani nak tegur alim ulama ini kerana mereka pada pendapat Wak dah jauh lari dari landasan agama kerana mengutamakan landasan politik. Wak tak halang jika mereka nak berpolitik kerana Negara kita mengamalkan sistem demokrasi dan masing bebas untuk menyuarakan pandangan mereka. Tapi biarlah pandangan tersebut selari dengan agama.

Wak nampak beberapa kerat ulama apabila bercakap seolah-olah mereka lebih mengetahui dari apa yang Allah s.w.t tahu. Wak tahu apabila Wak buat statement ini sudah pasti ramai yang akan marah kat Wak. Tapi Wak tak kisah. Sesekali kita kena berkeras dengan segelintir ulama ini untuk memberi peringatan kepada mereka supaya berbaliklah ke landasan agama. Wak juga nak mereka sedar bahawa apa yang mereka buat sekarang ini salah. Tak ramai yang berani tegur mereka. Biar Wak tegur. kalau Wak tak betul tolong tegurkan Wak sama. Imam sembahyang juga ada masanya buat salah. Kita sebagai makmum kena tegur. Ulama juga bukan maksum. Bila mereka buat salah maka wajib kita tegur.

Perkara yang Wak nak cakap hari ini ialah tentang sumpah Saiful. Wak sebenarnya tak kenal siapa Saiful. Wak tak tahu apa sebenarnya yang berlaku antara Saiful dan Anwar. Yang benar-benar tahu apa yang berlaku ialah Saiful dan Anwar. Dan yang lebih mengetahui ialah Allah s.w.t.

Saiful telah membuat laporan polis bahawa beliau telah diliwat oleh Anwar. Keesokan harinya Anwar telah menafikan bahawa beliau telah meliwat Saiful dan menuduh ini satu fitnah dan satu lagi konspirasi. Kemudian Saiful telah diserang bertubi-tubi dengan pelbagai tuduhan yang mengaibkan serta tuduhan yang didakwanya tidak benar tentang dirinya. Saiful telah menegaskan bahawa ini bukan fitnah. Ini adalah sesuatu yang benar berlaku dan untuk menunjukkan bahawa perkara ini benar-benar berlaku, beliau sanggup melakukan apa sahaja yang boleh membuktikan bahawa apa yang dikatakannya adalah benar. Pertama beliau membuat laporan polis untuk membawa Anwar pergi ke mahkamah. Kedua, mengadu kepada Allah s.w.t.

Yang pertama beliau ajak Anwar ke mahkamah. Anwar nampaknya cuba juga untuk mengelakkan diri pergi ke mahkamah dengan pelbagai alasan tetapi akhirnya pihak berkuasa mengheret juga beliau ke mahkamah. Maknanya mereka akan berjumpa di mahkamah. Kedua, Saiful juga ajak Anwar mengadu kepada Allah s.w.t. yakni dengan bersumpah bahawa beliau tidak melakukan liwat ke atas Saiful. Tapi yang ini Anwar bermatian tidak mahu.

Oleh kerana Saiful merasakan fitnah dan cercaan yang menimpa dirinya datang bertalu-talu mengenai kes liwat ini yang menampakkan seolah-olah beliau mengada-adakan cerita, seorang penipu, pendusta, pembohong, terlibat dalam konspirasi dan lain-lain tekanan, maka beliau mengambil jalan untuk melakukan sumpah mubahalah. Beliau bersedia menghadapi apa sahaja hukuman dari Allah s.w.t. seandainya apa yang dikatakannya tidak benar. Dalam hal ini Saiful menanggung risiko yang besar jika apa yang dikatakan tidak benar. Maknanya beliau sanggup menghadapi risko atas keyakinan apa yang dikatakan benar.

Tapi Wak agak rasa kecewa dan dukacita apabila terdapat beberapa ulama yang nampaknya mempertikaikan cara sumpah yang dianggap cara Kristian, sumpah tak ikut cara Islam, bermotifkan politik dan sebagainya. Nik Aziz misalnya dalam akhbar Harakah mengatakan “apa yang dibuat Saiful dua hari lepas, menyamai apa yang dilakukan oleh orang-orang Kristian yang bersumpah menggunakan Bible. Islam hanya menerima sumpah dengan menyebut Wallahi, Wabillahi, Watallahi. Sumpah juga tidak perlu dibuat dalam masjid kerana ianya sama seperti ajaran Kristian yang bersumpah di gereja. Orang Islam tidak perlu bersumpah di masjid, sebaliknya boleh bersumpah di mana-mana sahaja asalkan ianya sumpah yang menepati Islam”

Dalam pada itu ulama ini juga mempunyai prasangka apabila mempertikaikan motif sebenar Saiful bersumpah menjelang hari penamaan calon Permatang Pauh, yang katanya mempunyai maksud yang tersirat. Beliau juga berharap pengundi-pengundi Melayu yang beragama Islam tidak terpengaruh dengan propaganda media yang memanipulasi sumpah Saiful. Dan akhirnya beliau berkata "Saya berdoa dan berharap Dato' Seri Anwar diberikan kemenangan,".
Nampaknya Nik Aziz sudah meletakkan sebelah kaki memberi sokongan dan mendoakan Anwar. Ini bermakna beliau mempunyai keyakinan bahawa Anwar dipihak benar.

Adakah Nik Aziz yakin dan tahu bahawa Anwar benar-benar benar? Dan mengapa beliau tidak memujuk atau memberi tunjuk ajar kepada Saiful cara sebenar bersumpah cara Islam. Atau mengapa beliau tidak berkata “ biarlah Allah s.w.t. yang menentukan siapa yang benar dan siapa yang salah. Saya tidak tahu kerana saya tak lihat perkara itu. Hanya Allah s.w.t sahaja yang tahu. Sama ada Anwar mahupun Saiful, bersedialah menerima azab Allah s.w.t. jika anda melakukan kemungkaran” Barulah ini namanya ulama sejati. Ulama kena cakap betul. Tak payah nak berbelit-belit. Takut nanti di akhirat nanti Allah s.w.t. pula akan membelitkan lidahnya.

Walaupun pada pandangan Nik Aziz cara dan kaedah sumpah Saiful tak betul, tapi kena ingat apa niat sumpah dia. Dan yang paling penting Saiful ada menyebut wallahi... wabillahi....Wata'alah. Adakah tak sah? Itu adalah antara Saiful dan yang maha esa.
Kepada siapa lagi beliau nak mengadu jika tidak kepada penciptaNya. Beliau dah tidak mempunyai tempat yang paling baik untuk mengadu melainkan kepada penciptaNya. Jika Anwar yakin bahawa beliau benar dan semua tuduhan adalah semata-mata fitnah, mengapa harus takut untuk turut mengadu kepada Allah s.w.t.? Bukankan Nik Aziz kata orang Islam boleh bersumpah di mana-mana sahaja asalkan ianya sumpah yang menepati Islam.

Mengapa Nik Aziz tak suruh Anwar bersumpah dengan sumpah yang menepati Islam. Sayugia diingatkan kepada Nik Aziz atau sesiapa sahaja, jika anda cuba untuk melindungi seseorang hanya untuk kepentingan politik dan bukan atas dasar ketakwaan kepada Allah s.w.t., tunggulah hari pembalasan kelak. Sebagai ulama, keikhlasan dan prinsip kebenaran hendaklah diutamakan. Jangan fikir hal politik sahaja. Jangan fikir Tuhan tidak tahu apa yang anda fikirkan. Wak bukan nak membela Saiful. Kalau Saiful bersalah atau berbohong, terimalah akibatnya nanti.

Wak lebih sedih bila Presiden PAS, Abdul Hadi Awang menganggap tindakan bersumpah yang dilakukan oleh Saiful Bukhari Azlan bagi mempertahankan kebenaran dirinya terhadap kes liwat tersebut sebagai suatu kebodohan dan menyifatkan dakwaan kes liwat ini sebagai berunsur politik. Ini satu lagi prasangka. Nampaknya Haji Hadi mempunyai kecenderungan berprasangka buruk terhadap orang lain hingga sentiasa berkecenderungan memandang kelompok lain dengan pandangan negatif yang penuh dengan kejelikan dan keburukan. Seorang ulama sejati harus sentiasa berfikiran jernih dan menjauhi sikap berprasangka buruk agar sentiasa berlaku adil kepada kawan mahupun lawan. Ini sudah terang-terang menyebelahi satu pihak. Mana keadilan? Wak nak tanya Hj Hadi, apakah bodoh namanya jika Saiful mengadu kepada penciptaNya. Jikapun berlaku kesilapan teknik, tetapi Saiful masih menyebut Wallahi, Wabillahi, Watallahi. Apakah ini satu kesalahan besar. Jika Saiful menduakan Tuhan, itu kesalahan besar. Tapi beliau cuma mengadu kepada Tuhannya.

Dan yang terakhir yang Wak lagi rasa lagi kecewa apabila Badrul Amin menyebut dalam doanya dalam majlis solat munajat meminta kemenangan Anwar Ibrahim di Masjid Bandar Baru Perda meminta ‘dimusnahkan’ Timbalan Perdana Menteri, Ketua Polis Negara, Peguam Negara dan Mohd. Saiful Bukhari Azlan. Astagfirullah. Ulama jenis apakah si Badrul Amin ini???? Mendoakan keburukan untuk orang lain adalah bertentangan dengan ajaran Islam. Rasulullah SAW melarang umatnya berdoa seperti ini. Mengapa tidak berdoa kepada Allah s.w.t. agar diberi petunjuk siapa yang benar atau tidak. Wak bimbang dengan Badrul Amin sekali akan ‘musnah’ nanti jika doa dimakbulkan untuk diberi petunjuk kebenaran. Perbuatan itu amat dikutuk kerana Islam menyeru kepada perpaduan, penyatuan dan ikhwan Islamiah dan bukan kepada perpecahan, persengketaan, perkelahian, pergaduhan, permusuhan dan hasad dengki.
Wak minta maaf kerana Wak tak sebut dipangkal nama Tok Guru, Ustaz atau lain-lain yang setaraf dengan gelaran yang sepatutnya Wak sebut. Wak hanya sebut nama mereka sahaja. Ini kerana Wak dah hilang rasa hormat kepada mereka. Mereka mempunyai ilmu agama yang tinggi tetapi sikap dalam hal menyatakan kebenaran hakiki seperti mana yang dituntut oleh agama tidak dipraktikkan.

Sebenarnya banyak lagi ulama di Malaysia yang Wak hormati dan boleh kita jadikan idola dan ikutan. Ulama adalah orang yang ilmunya menyampaikan mereka kepada sifat takut kepada Allah.” (Kitabul ‘Ilmi hal. 147). Para ulama adalah orang-orang yang menjelaskan segala apa yang dihalalkan dan diharamkan, dan mengajak kepada kebaikan serta menafikan segala bentuk kemudharatan. (Tadzkiratus Sami’ hal. 31) Allah Subhanahu wa Ta'ala menjelaskan ciri khas seorang ulama yang membedakan dengan kebanyakan orang yang mengaku berilmu atau yang diakui sebagai ulama bahkan waliyullah.

إِنَّماَ يَخْشَى اللهَ مِنْ عِباَدِهِ الْعُلَمآءُ

“ Sesungguhnya yang paling takut kepada Allah adalah ulama (Fathir: 28)

Ingatlah Sabda Rasulullah SAW yang bermaksud :
Telah aku tinggalkan bagi kamu 2 perkara, kamu tidak akan sesat buat selama2nya jika kamu berpegang teguh atau berpandukan kepada keduanya iaitu kitab Allah (al-Quran) dan sunnah Rasulnya.

Rasulullah s.a.w telah mewariskan kepada umatnya al-Quran dan as-sunnah untuk menjadi perlembagaan hidup manusia, tetapi kerana ada golongan manusia yang mengutamakan kepentingan dan muslihat tertentu, masalah utama tidak di cari penyelesaiannya. Seperti perselisihan yang berlaku sekarang dalam kalangan umat Islam adalah semata2 kerana muslihat dan kepentingan diri semata2. Wak menyeru kepada semua umat Islam, marilah kita bersatu dalam hal menegakkan agama Allah di muka bumi ini dan jauhilah perkara-perkara yang boleh membawa kemusnahan. AMIN.